Posty

Obraz
 JAK ROZMAWIAĆ Z DZIEĆMI O WOJNIE? DRODZY RODZICE Rozmawiajmy  z dziećmi o wojnie Tuż obok Nas, za naszą granicą, rozpoczęła się wojna.  Tuż obok nas są ludzie z Ukrainy – przyjaciele i przyjaciółki, koledzy i koleżanki dzieci ze szkoły/przedszkola, współpracownicy  i współpracownice.  Tuż obok nas, czasami w towarzystwie nas obserwujemy rozpacz ludzi, których kraj rozpada się na kawałki, lęk o najbliższych, wybory: wracać, czy zostać?  W nas jest mnóstwo lęku, smutku, złości, rozpaczy…  To bardzo ważne, aby dzieci o tym, co się dzieje, dowiadywały się w pierwszej kolejności od  rodziców i bliskich  – w bezpiecznej relacji i przestrzeni. Wiadomość o wojnie zawsze budzi strach i uruchamia lawinę lęków. Jeśli to my tę wiadomość dziecku podamy, mamy szansę zadbać o jego emocje, zaopiekować się nimi. Nie łudźmy się, że przed trudną wiedzą możemy dzieci uchronić. Można się z nią zetknąć dosłownie wszędzie – w transporcie publicznym, w szkole przez rówieśników, we wszystkich mediach, też spo
Obraz
 ŚWIATOWY DZIEŃ WALKI Z AIDS Kampania –„Czy wiesz, że…” 2021     Podaj mi rękę, nie proszę o więcej. Ani nie gryzę, ani nie szczypię, chciałbym tylko dotknąć życia. Gdy jesteś gwiazdą, tłum ludzi wokoło. Gdy jesteś chory, wszyscy odchodzą. Nie musisz nic robić, ja ust nie otworzę, nie będę dziś kaszlał, choć burza na dworze, Gdybyś chciał mi coś dać, to nie chcę lizaków, ani pieniędzy ze złota, ani babki z maku. Nie chcę byś ślęczał przy mnie dniem i nocą Chciałbym tylko czasem poczuć ciepły dotyk twojej dłoni. Nie chcę współczucia, nie kopię ludzi, czekam, aż tęcza się znowu obudzi. Gdybym chociaż mógł spojrzeć ci w oczy, ty ciągle odchodzisz, chociaż Bóg umarł za nas obu.       Toleruję - to znaczy: Nie oceniam Ciebie, choć inaczej wyglądasz niż ja, Nie krytykuję Twojego postępowania, choć ja postępuje inaczej i zachowuje się inaczej, Nie odrzucam Cię, chociaż wierzysz w inne wartości niż je, Nie potępiam Cię, chociaż masz całkiem inny od moje
Obraz
  POWIEDZ CO CZUJESZ,  ZDEMASKUJ EMOCJE     Pandemia Covid-19 negatywnie wpłynęła na psychikę dzieci i nastolatków.  Długotrwały, silny stres jest większym obciążeniem dla dojrzewających organizmów, bo one, w przeciwieństwie do tych dorosłych, nie mają jeszcze w pełni wykształconych mechanizmów obronnych, które pozwalają skutecznie radzić sobie z lękiem i rozwiązywaniem złożonych problemów.     By zrozumieć, że konieczne jest fachowe i szybkie wsparcie psychologiczne, trzeba dostrzec problem i być uczulonym na konkretne symptomy.   Sygnały mogą być bardzo różnorodne, ale m.in. takie symptomy jak przedłużający się niepokój, brak energii i apatia, agresja lub autoagresja, napady złości czy płaczu, nagła zmiana w zachowaniu (np. otwarty i towarzyski nastolatek nagle staje się milczący i wycofany), trudności z koncentracją czy bezsenność powinny skłonić rodziców i opiekunów do działania i szukania profesjonalnej pomocy psychologicznej.      Najważniejsze, że dzięki szybkiej rea